لغت نامه دهخدا پادشازاده. [دْ / دِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) شاهزاده : شد آن پادشازاده لرزان ز بیم هم اندر زمان شد دلش بر دو نیم.فردوسی.شنیدم که وقتی گدازاده ای نظر داشت با پادشازاده ای.سعدی ( بوستان ).