کارکشته

لغت نامه دهخدا

کارکشته. [ ک ُ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) مجرب. ورزیده. پخته. سخت آزموده. سخت مجرب به علت بسیار ورزیدن آن. ماهر به کثرت عمل. عظیم آزموده. نیک آزموده. مذلله در عمل. ذلول. کارشکسته. باآزمون. در کار نهایت ممارست و عمل داشته. آموخته. جاافتاده. مُمَرَّن. مارِن.

فرهنگ معین

(کُ تِ یا تَ ) (ص مف ) (عا. ) مجرب ورزیده .

فرهنگ عمید

باتجربه، کارآزموده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) مجرب ورزیده آزموده جمع : کار کشتگان .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم