سافلین

لغت نامه دهخدا

سافلین. [ ف ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ سافل در حالت جری و نصبی. رجوع به سافل شود. || پیری یعنی پائین ترین زندگانی. ( شرح قاموس ). || هلاک شدن. ( شرح قاموس ). || گمراهی از برای کسی که کافر شده است ، بواسطه آنکه هر زائیده شده که زائیده میشود برفطرت به آفرینش اسلام است پس آنچه از او کافر و گمراه شد او به اسفل سافلین گرائیده میشود. ( شرح قاموس ) : ثم رددناه اسفل سافلین. ( قرآن 95 / 5 ).
- اسفل سافلین ؛ هفتمین طبقه دوزخ که زیرهمه طبقات دوزخ است. ( غیاث اللغات ).

فرهنگ عمید

= سافل

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع سافل در حالت نصبی و جری یا اسفل سافله ۱ - هفتمین طبقه دوزخ که در زیر طبقات است . ۲ - گمراهی کافر ضلالت .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی سَافِلِینَ: سمت پایین ها
ریشه کلمه:
سفل (۱۰ بار)
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال امروز فال امروز فال جذب فال جذب فال پی ام سی فال پی ام سی فال فرشتگان فال فرشتگان