معنی تب بر | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تب بر. [ ت َ ب ُ ] ( نف مرکب ) که تب برد. که تب قطع کند. دافع تب. قاطع حمی. که علاج تب کند. || دارویی تب بر. هر دوا که قطع تب کند. دواهای تب بر: کتین ، پوست بید، اکالیپتوس. خینورمین بهترین تب برها است. آتبرین در مالاریا تب بر است.

فرهنگ معین

(تَ. بُ ) (ص فا. ) چیزی که تب را قطع کند.

فرهنگ عمید

هر دارویی که تب را قطع کند یا تخفیف بدهد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) چیزی که تب را قطع کند.

فرهنگستان زبان و ادب

{antipyretic, febrifuge, febricide, antifebrile, antithermic} [پزشکی] دارو یا فرایندی که موجب کاهش یا قطع تب می شود

دانشنامه عمومی

تب برها داروهایی هستند که برای کاهش تب مصرف می شوند. تب برها باعث می شوند که هیپوتالاموس افزایش اینترلوکین ناشی از افزایش دمای بدن را لغو کند. در نتیجه با کاهش دما، تب کاهش می یابد. بیشتر تب برها کاربردهای دیگری دارند. تب برهای رایج مانند ایبوپروفن و آسپیرین در اصل برای کاهش درد کاربرد دارند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تب بر، ضد التهاب و مسکن هستند.
حمام با آب ولرم یا خنک یا استفاده از اسفنج نم دار در بیماریهای که در اثر گرمای محیط به وجود آمده اند ( گرمازدگی ) باعث کاهش دمای بدن می شوند. حمام الکل به دلیل جذب آن توسط پوست اثر معکوس دارد.
داروهایی که برای تب ( غیر از گرمازدگی ) مفید هستند عبارتند از:
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن، کتوپروفن
• آسپیرین
• استامینوفن
• Metamizole
• Nabumetone
• Phenazone
• کینین
در طب سنتی از گیاهان آوندداری که در کاهش تب مؤثر هستند استفاده می شود.
اثر استامینوفن در کاهش تب در کودکان غیرقطعی است؛ حتی در مواردی دیده شده که بهتر از روشهای فیزیکی نیست.