لغت نامه دهخدا
تن پوش. [ تَم ْ ] ( نف مرکب ، اِ مرکب ) که تن را پوشد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). تنجامه. لباس. پوشاک. || خلعتی که شاهان دادندی از جامه هایی که خود آن را از پیش پوشیدندی. خلعتی که پادشاهان از جامه های پوشیده خود عطا کردندی و این گرامی تر از دیگر خلاع بود: یک ثوب سرداری ترمه تن پوش مبارک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).