دانشمندی

لغت نامه دهخدا

دانشمندی. [ ن ِ م َ ] ( حامص مرکب ) حالت دانشمند. کیفیت و چگونگی دانشمند. || با دانش بودن. دانشی بودن. عالمی. عالم بودن. دانشوری :
چیست دانی سر دلداری و دانشمندی
آن روا دار که گر بر تو رود بپسندی.سعدی.|| فقاهت. فقیهی. || عقل و خرد و زیرکی و ادراک و فهم. ( ناظم الاطباء ).
دانشمندی. [ن ِ م َ ] ( اِخ ) ( امرای... ) رجوع به دانشمندیه شود.

فرهنگ فارسی

۱ - علم دانایی فضل . ۲ - فقه فقاهت .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم