واژه سفاد که ریشه در زبان عربی دارد، در اصل به عمل جفتگیری حیوانات اشاره می‌کند. این اصطلاح به طور خاص برای توصیف حالتی استفاده می‌شود که حیوان نر بر روی حیوان ماده می‌پرد و عمل جفتگیری را انجام می‌دهد. در متون کهن و لغت‌نامه‌هایی مانند غیاث‌اللغات و منتهی الارب، سفاد به عنوان برجستن نر بر ماده تعریف شده و بیشتر در مورد حیواناتی مانند بز، شتر، گاو، پرندگان و حیوانات وحشی به کار می‌رود. این واژه در زبان فارسی معادل‌هایی مانند گشنی کردن نیز داشته که امروزه کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور کلی، سفاد یک اصطلاح فنی و تخصصی در حوزه جانورشناسی و دامپروری است و در متون علمی و ادبی برای اشاره به عمل جفتگیری حیوانات به کار می‌رود. استفاده از این واژه در محاورات روزمره رایج نیست و بیشتر در متون تخصصی و تاریخی دیده می‌شود. این اصطلاح به ما یادآوری می‌کند که زبان فارسی دارای واژگان غنی و متنوعی برای توصیف جنبه‌های مختلف زندگی جانوری است.
