خطف

لغت نامه دهخدا

خطف. [ خ َ ] ( ع مص ) ربودن. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از تاج المصادر بیهقی ). منه : خطف الشیی خطفاً. || خیره گردانیدن برق بینایی را. ( منتهی الارب )( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). منه : خطف البرق الحجر. ( منتهی الارب ). || استراق سمع کردن شیطان. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). منه : خطف الشیطان السمع؛ استراق سمع کرد شیطان. || کندن از جایی. برداشتن از جایی چنانکه کاروان یا کشتی می کند. ( یادداشت بخط مؤلف ). ثم تخطف المراکب - ای تقلع - الی بحر هرکند. ( اخبار الصین و الهند ص 8 سطر 5 ). فاذا عبی المتاع بسیراف استعذبوا منهاالماء و خطفوا و هذه لفظة یستعملها اهل البحر یعنی یقلعون الی موضع یقال له مسقط. ( اخبار الصین و الهندص 7 سطر 10 ). فتخطف المراکب منها الی بلاد الهند و تقصد الی کولم ملی. ( اخبار الصین و الهند ص 8 سطر10 ).
خطف. [ خ ُ ] ( ع اِ ) بهی. بهبودی. شفا. علاج. ( یادداشت بخط مؤلف ). منه : مامن مرض الاوله خطف ؛ نیست آزاری که مر او را بهی و شفا نیست. ( یادداشت بخط مؤلف ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(خَ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - ربودن ، به سرعت ربودن چیزی . ۲ - خیره کردن برق چشم را.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - ربودن بسرعت ربودن چیزی را . ۲ - خیره کردن برق چشم را .
بهی بهبودی

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی خَطِفَ: ربود(خطف به معنای قاپیدن چیزی به سرعت ، و دزدیدن آن است)
معنی تَخْطَفُهُ: او را بربایند(خطف : قاپیدن و گرفتن چیزی به سرعت)
معنی نُتَخَطَّفْ: ربوده می شویم(خطف به معنای قاپیدن چیزی به سرعت ، و دزدیدن آن است)
معنی یَخْطَفُ: برباید (خطف به معنای قاپیدن چیزی به سرعت ، و دزدیدن آن است)
معنی یُتَخَطَّفُ: مورد دستبرد قرار می گیرند(خطف به معنای قاپیدن چیزی به سرعت ، و دزدیدن آن است)
معنی لَمْحِ: نظر کردن فوری و به عجله (لمح بصر یعنی چشم برهم زدن، که آن را خطف البصر نیز میگویند )
معنی یَتَخَطَّفَکُمُ: که شما را بربایند(خطف به معنای قاپیدن چیزی به سرعت ، و دزدیدن آن است.حرف لام در انتهای آن به دلیل تقارن با حرف ساکن یا تشدیددار کلمه بعد حرکت گرفته است)
تکرار در قرآن: ۷(بار)
ربودن. راغب می‏گوید: خطف و اختطاف به سرعت اخذ کردن است. در اقرب آمده «خطفه خطفاً:استلبه بسرعة». نزدیک است برق چشمهایشان را برباید. چون برق زدن به سرعت انجام می‏گیرد لذا «یخطف» آمده است گوئی برق، چشم را می‏رباید. گفتند: اگر از هدایت پیروی بکنیم از شهر خویش ربوده می‏شویم دیگران با قتل و غارت و اسارت ما را از بین می‏برند. * عادت عرب قتل و غارت و دزدی بود ولی اهل مکّه به احترام کعبه از این گرفتاریها در امان بودند. غارتگران اطراف حرم را غارت می‏کردند ولی به حرم جسارت روا نداشتند، آیه شریفه در مقام تذکّر این موهبت می‏گوید: آیا ندانستند که ما حرم را محلّ امن قرار دادیم و مردم از اطراف اهل مکّه بوسیله غارتگران ربوده می‏شوند با این حال آیا اینها به باطل و بتان ایمان آورده و به نعمت آورده و به نعمت خدا کفر می‏ورزند؟!. * «خطفة» مصدر است به معنی ربودن یعنی مگر آن کس که برباید ربودن معهود پس شهاب نافذی از پی او شود. بیضاوی می‏گوید: چون مراد از خطفه استراق سمع از ملائکه است لذا با الف و لام آمده است. چ‏ بهتر است بگوئیم تاء «خطفة» برای قلّت و الف و لام آن برای عهد است یعنی بر باید وختصر از ملاء اعلی را...

ویکی واژه

ربودن، به سرعت ربودن چیزی.
خیره کردن برق چشم را.