عجوزه

عجوزه

عجوزه در قرآن به معنای زن سالخورده و پیر به کار رفته است. این واژه به‌ ویژه در داستان حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) و همسرش ساره (سلام‌الله‌علیها) ذکر شده است. در قرآن کریم، در سوره هود (آیه 72) و سوره ذاریات (آیه 29)، به داستان حضرت ابراهیم و بشارت به او درباره تولد فرزندش اشاره شده است.

حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) و همسرش ساره در سنین بالا بودند و ساره به عنوان یک زن سالخورده (عجوزه) توصیف شده است. زمانی که فرشتگان به نزد ابراهیم آمدند و بشارت تولد فرزند را به او دادند، ابراهیم (علیه‌السلام) از این خبر شگفت‌زده شد و به سن ساره اشاره کرد. در اینجا، خداوند به او می‌گوید که این امر برای او آسان است و قدرت خداوند بر هر چیز تسلط دارد.

آیات مرتبط:

سوره هود (آیه 72): وَ أَمْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَ مِن وَرَاءِ إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ

سوره ذاریات (آیه 29): فَأَقْبَلَتِ ٱمْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَ قَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ

این داستان نشان‌دهنده قدرت و حکمت خداوند است که می‌تواند حتی در شرایط غیرممکن، معجزات را به وقوع برساند.

لغت نامه دهخدا

( عجوزة ) عجوزة. [ ع َ زَ ] ( ع ص، اِ ) پیره زن. ( اقرب الموارد ). عجوز است در لغت ردیه. ( منتهی الارب ). العجوز فی لغة. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(عَ زِ ) [ ع. عجوزة ] (ص. ) زن پیر، گنده پیر.

جملاتی از کلمه عجوزه

هزار مرتبه کابل نکوتر از دهلی است که آن عجوزه عروس هزار داماد است
ولی در این زمان، منع زنان از حضور در مساجد و رفتن به مشاهده لازم و واجب است، چه جای کوچه و بازار و حمامها و مجامع لهو و لعب مگر زنان عجوزه که از حد فساد گذشته اند.
این بنده را عجوزه‌ای بود ولادت او در بیست و هشتم صفر سنهٔ احدى عشرة و خمسمایة بود و ماه با آفتاب بود و میان ایشان هیچ بعدی نبود پس سهم السعادة و سهم‌الغیب بدین علت هر دو بر درجهٔ طالع افتاده بودند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم