کتری

لغت نامه دهخدا

کتری. [ ک ِ ] ( اِ ) قوری فلزی.قسمی قوری برای چای یا جوشانیدن آب و غیره. قهوه جوش. ( یادداشت مؤلف ). ظرف مسین دارای لوله و دسته که در آن آب و مایعات دیگر ریزند. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

ظرف فلزی لوله دار شبیه قوری که بالای آن دسته دارد و برای جوشاندن آب به کار می رود.

فرهنگ فارسی

ظرف مسی لوله دارشبیه بغوری که بالای آن دسته دارد
( اسم ) ظرف مسین دارا ی لوله و دسته دار که در آن آب و مایعات دیگر ریزند .

دانشنامه عمومی

وسیله ای برای گرم کردن و جوشاندن آب است. برای دم کردن چای به روش معمول ایرانی، قوری چای روی کتری قرار می گیرد. چای، با گرمای بخار آب در حال جوش درون کتری دم می کشد.
کتری از ۴ قسمت تشکیل شده.
مخزن آب، که بزرگترین قسمت و اصلی ترین قسمت کتری را تشکیل میدهد. لوله، که آب از آن خارج میشود. دسته، برای گرفتن و بلند کردن کتری. درب، برای جلوگیری از بخارسوز شدن، زودتر به جوش آمدن و جلوگیری از ورود حشرات به آب.

ویکی واژه

ظرفی لوله‌دار که اغلب برای جوشاندن آب برای دم کردن چای استفاده می‌شود؛ اما کاربرد عیلامی آن احتمالا شیر دام بویژه شیر گاو بوده است.