مهاد

لغت نامه دهخدا

مهاد. [ م َهَْ ها ] ( ع ص ) گهواره فروش. ( یادداشت مؤلف ). منجک گر. ( مهذب الاسماء ). گهواره ساز و گهواره فروش.
مهاد. [ م ِ ] ( ع اِ ) گهواره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || زمین. ( منتهی الارب )( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بستر و بساط و فرش. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).بستر. ( لغت نامه مقامات حریری ). فراش. بستر. ( ابوالفتوح رازی ). فراش. بستر. گستردنی. ( ناظم الاطباء ). ج ،اَمْهِدة، مُهْد، مُهُد. ( ناظم الاطباء ) ( المنجد ) : لهم من جهنم مهاد و من فوقهم غواش. ( قرآن 41/7 ). مسلمانان بدین سبب در مهاد امن و استراحت آسوده. ( سندبادنامه ص 74 ). || آرامگاه. ( مجمل اللغة ) ( مهذب الاسماء ) ( دهار ) ( ترجمان علامه جرجانی ).
مهاد. [ م ِ ]( ع اِ ) ج ِ مَهْد و مُهْد و مُهُد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(مِ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - بستر. ۲ - گهواره . ۳ - زمین پست .

فرهنگ عمید

گهواره.

فرهنگ فارسی

بساط، بستر، گهواره، زمین پست، مهد و امهده جمع
( اسم ) ۱ - بستر . ۲ - گهواره . ۳ -
جمع مهد ٠ مهد

فرهنگ اسم ها

اسم: مهاد (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: mehād) (فارسی: مِهاد) (انگلیسی: mehad)
معنی: بستر، گهواره، زمین پست، مهد

دانشنامه عمومی

مهاد ( به انگلیسی: Mahad ) یک منطقهٔ مسکونی در هند است که در بخش رایگاد واقع شده است. مهاد ۱۲ کیلومتر مربع مساحت و ۲۷٬۵۳۶ نفر جمعیت دارد و ۱۸ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مِهَادُ: فرش - هر گستردنی - هر بستر گسترده
معنی غَوَاشٍ: پوشاننده ها (غاشیة و به معنای ساتر و هر چیز پوشاننده است ، روپوش زین را هم از این جهت غاشیة السرج گویند وعبارت "لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ "یعنی عذاب به اهل دوزخ از پایین و بالا احاطه دارد . )
ریشه کلمه:
مهد (۱۶ بار)
«مِهاد» در اصل از مادّه «مَهْد» (بر وزن عهد) به معنای آماده و مهیّا کردن است و به معنای بستر که انسان به هنگام استراحت و آرامش از آن استفاده می کند نیز آمده است، چرا که آن را آماده و مهیا برای استراحت کردن می سازد، ذکر این کلمه، اشاره به آن است که این گونه طغیان گران به جای این که در بستر استراحت بیارامند، باید روی شعله های آتش سوزان قرار گیرند و به محلی گفته می شود که کودک را در آن می خوابانند (گاهواره یا مانند آن). گویی انسان کودکی است که به گاهواره زمین سپرده شده است، و در این گاهواره، همه وسائل زندگی و تغذیه او فراهم است.
و به طوری که «راغب» در «مفردات» می گوید: به معنای مکان آماده و صاف و مرتب است، و در اصل از «مهد» به معنای محلی که برای استراحت کودک آماده می کنند (اعم از گاهواره و یا بستر) گرفته شده، و جمعی از ارباب لغت و مفسران ، آن را به «فراش» یعنی «بستر» تفسیر کرده اند که هم صاف و نرم است و هم راحت.

ویکی واژه

بس
گهواره.
زمین پست.