طرق

لغت نامه دهخدا

طرق. [ طَ ] ( ع مص ) زدن. || زدن به مطرقه. کوفتن. || فال سنگک زدن کاهن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سنگ فال زدن. سنگ زدن کاهن. ( زوزنی ). و اصله الضرب ، و منه سمیت المطرقة. ( زوزنی ) : الطرق و الطیرة و العیافة من الجبت ؛ سنگک زدن و تشأم کردن به چیز و زجر مرغ ازجمله جبت است. ( تفسیر ابوالفتوح رازی ). || برکندن موی. || بول انداختن ستور در آب ایستاده. || فرودآمدن غم کسی را به شب. || ( اِ ) پشم. || ( مص ) پشم زدن به چوب جهت واخیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دو معنی اخیر را صاحب تاج العروس بدین سیاق آورده : و الطرق ؛ نتف الصوف او الشعر، او ضربه بالقضیب لینتفش. از این رو از لفظ طرق در تاج العروس استنباط معنی مطلق پشم نمیشود. پنبه و پشم به چوب زدن تا واخیده گردد. ( زوزنی ). به چوب زدن پشم. ( دهار ). || آمیختن جادوگر پنبه را با پشم وقت جادوگری. || برجستن گشن بر ماده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). گشنی کردن شتر. ( زوزنی ). || به شب آمدن کسی را. طروق مثله فیهما. || سست عقل شدن. یقال : طُرِق َ الرجل مجهولاً. || ( اِمص ) سستی عقل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( اِ ) آب گشن اشتر.( مهذب الاسماء ). ماءالفحل. ( تاج العروس ). آب منی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || گشن. سمی بالمصدر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || هر آواز یانغمه رباب و مانند آن طرقهای جداگانه است. یقال : تضرب هذه الجاریة لک هکذا طرقاً. || خرمابن. لغت طائی است. || یک بار. یقال : اختضبت المراءة طرقاً، او طرقین ، و طرقةً او طرقتین ؛ ای مرةً، او مرتین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و یُضَمّان. ( منتهی الارب ). || دام و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). و یُکْسَر. ( منتهی الارب ). || طرق آب شور. || آب باران و جز آن که در وی شتران کمیز انداخته باشند، و منه قول ابراهیم : الوضوء بالطرق احب الی من التیمم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آب ستوردررفته و میزک کرده. ( مهذب الاسماء ).
طرق. [ طَ رَ ] ( ع مص ) نوشیدن آب مکدر را. یقال : طرق طرقاً. || توبرتو شدن پر مرغ. ( منتهی الارب ). بر هم نشستن پر مرغ. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). || ( اِمص ) سستی زانوی شتر. ( منتهی الارب ). ضعف الرکبتین. ( مهذب الاسماء ). || کجی در ساق شتر. ( منتهی الارب ). || از عیوب بدنی اسب است چنانکه دو زانوی آن باز وگشاده مانند دو کمانه باشد و آن عیب فاحشی است. ( ازصبح الاعشی ج 2 ص 26 ). || ( اِ ) نورد مشک. || نورد شکم. ج ، اطراق. || جای گرد آمدن آب. || دام صیاد. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(طَ رْ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . )زدن . ۲ - (مص ل . ) شاشیدن ستوران در آب .
(طُ رُ ) [ ع . ] (اِ. )جِ طریق ، راه ها، روش ها.

فرهنگ عمید

= طریق

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان تکاب بخش ریوش شهرستان کاشمر ( ترشیز ) واقع در ۳ کیلومتری مغرب ریوش : کوهستانی و معتدل : ۱۴۱۵ تن سکنه شغل زراعت .
راهها، جمع طریق
۱ - جمع طریق راهها . یا وزارت طرق . وزارتی که شاهراهها و پلها به عهده اوست وزارت راه . ۲ - نحوهها روشها نمطها .
نام کتابی هندی که بعربی نقل شده است

دانشنامه عمومی

طرق (کوهسرخ). طَرق ( تلفظ راهنما·اطلاعات ) مرکز بخش بررود و روستایی تاریخی از توابع شهرستان کوهسرخ در استان خراسان رضوی است. این روستا در دهستان بررود قرار دارد و بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۱۵۰۷ نفر ( ۵۷۲ خانوار ) بوده است. این روستا برروی رشته کوه کوهسرخ قرار دارد.
این روستای تاریخی و پلکانی در کنار رودخانه ای دائمی که به نابای مشهور است و در روستای طرق به گویش محلی تهروی نامیده می شود قرار گرفته است. روستای طرق دارای طبیعتی بکر و باغ های آلو، زردآلو، بادام، چشمه سارانی و در جنوب روستا که درخت های چندصدساله گردو دارد؛ قرار گرفته است. [ نیازمند منبع] حلوا مغزی این روستا نیز دارای شهرت است.
این روستا زادگاه مولانا شمس الدین کاتبی طرقی مشهور به کاتبی ترشیزی است؛ وی از شعرا، عرفا و هنرمندان بزرگ عصر تیموری بود که در استرآباد مدفون شد.
مردم طرق به زبان فارسی و به گویش کوهسرخی سخن می گویند.
• بافت پلکانی روستا
• آرامگاه شاهزاده ابراهیم یا مزار پیر مربوط به اواخر دورهٔ قاجار

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱۱(بار)
کوبیدن. مثل کوبیدن آهن و در زدن. در اقرب آمده: «طَرَقَهُ طَرْقاً: ضَرَبَهُ بَالْمِطْرَقَةِ - طَرَقَ الْبابَ: قَرَعَهُ». راه را از آن طریق گویند که رهگذران آن را با پا می‏کوبند. . یعنی بندگان مرا شبانه راه ببر و برای آنها راه خشکی در دریا بجوی. طریق به معنی راه حق و دین نیز به کار می‏رود نحو و آن مذکر و مؤنّث هر دو به کار می‏رود. طریقه: به معنی و حالت و غیره است . و اگر جنّ و انس در طریقه حق پایدار می‏بودند با آب فراوان آبشان می‏دادیم ظاهراً مراد آن است که آن‏ها را در دنیا وسعت و راحتی می‏دادیم مثل . * . امثل به معنی افضل است گوئی مراد از طریقه رأی از دیگران برتر است می‏گوید درنگ نکردید مگر یک روز. ایضاً آیه . یعنی موسی و هارون می‏خواهند طریقه و راه و روش بهتر شما را از بین ببرند. مثل مؤنّث امثل به معنی افضل است.