معنی شیبا | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

شیبا. ( ص ، اِ ) از پهلوی چیباک ، شیپاک ، تندرو: آژی شپاک ؛ مار تیز در رفتار، مار شیبا. ( یادداشت مؤلف ). مار افعی.( برهان ) ( انجمن آرا ) ( از جهانگیری ) ( آنندراج ) ( یادداشت مؤلف ). || ( ص ) مار شیبا؛ بگمانم بمعنی گزنده و عذاب دهنده است ، مقابل مار بی زهر که نگزد وعذاب نکند، چه شیب بمعنی عذاب است. ( یادداشت مؤلف ). موذی : مار شیبا؛ مار گزنده. مار موذی :
کسی کش مار شیبا برجگر زد
ورا تریاق سازد نی طبرزد.( ویس و رامین ).سر دیوار او پر مار شیبا
جهان از زخم آنها ناشکیبا.( ویس و رامین ).کنون بِپْسیچ تا تیمار بینی
جدائی را چو شیبا مار بینی.( ویس و رامین ).وکیل و قاضیم اندر گذر کمین کرده است
بکف قباله دعوی چو مار شیبائی .حافظ.|| شیفته و دیوانه که افسون نپذیرد. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). || آشکار. هویدا. ظاهر. || زر و طلا. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(شَ یا ش ) ۱ - (ص . ) آشفته . ۲ - شیفته ، دیوانه . ۳ - (اِ. ) افعی .

فرهنگ عمید

مار افعی: سر دیوار او پُر مار شیبا / جهان از زخم او شد ناشکیبا (فخرالدین اسعد: ۱۸۷ ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - آشفته شیفته . ۲ - دیوانه ۳ - ( اسم ) افعی .

فرهنگ اسم ها

اسم: شیبا (دختر) (فارسی) (تلفظ: šibā) (فارسی: شيبا) (انگلیسی: shiba)
معنی: شیوا، آشفته، شیفته، ( = شیوا )، شیوا آشفته، پریشان

فرهنگستان زبان و ادب

{PERT} [مدیریت-مدیریت پروژه] ← شیوۀ بازبینی و ارزیابی برنامه

دانشنامه عمومی

شیبا ( به ژاپنی: 芝, Shiba ) یکی از محله های توکیو پایتخت ژاپن است که در منطقهٔ میناتو واقع شده است.
• جی آر، خط یامانوته، ایستگاه تاماچی
• متروی توئی، خط میتا، ایستگاه میتا
شیبا (جمهوری آلتای). شیبا ( به لاتین: Shiba ) یک منطقهٔ مسکونی در روسیه است که در جمهوری آلتای واقع شده است.
شیبا (سگ). شیبا اینو ( انگلیسی: shiba inu، ژاپنی: 柴犬 ) یک نژاد سگ شکاری از ژاپن است. نژادی از اندازه کوچک تا متوسط، کوچکترین نژاد این سگ از شش نژاد اصلی و مشخص اسپیتز سگ بومی ژاپن است.
شیبا اینو یک سگ کوچک، هوشیار و چابک است که به خوبی با مناطق کوهستانی و مسیرهای پیاده روی کنار می آید، همچنین شیبا اینو در اصل برای شکار پرورش داده می شد. به نظر می رسد شیبا اینو اغلب با نژادهای دیگر سگ ژاپنی مانند آکیتا اینو یا هوکایدو اشتباه گرفته می شود، اما شیبا اینو نژادی متفاوت با خط خونی مشخص، خلق و خو و کوچکتر از سایر نژادهای سگ ژاپنی است.
بدن شیبا با عضلات رشد کرده جمع و جور است. نرها ۳۵–۴۳ سانتی متر ( ۱۴ تا ۱۷ در ) در جدوگاه و ماده ها ۳۳ تا ۴۱ سانتی متر ( ۱۳ تا ۱۶ اینچ ) هستند. وزن متوسط در اندازه ترجیحاً برای نرها ۱۰٫۵۰ کیلوگرم ( ۲۳ پوند ) برای ماده ها، ۸ کیلوگرم ( ۱۸ پوند ) است و استخوان ها در هر دو جنس متوسط هستند.
شیباها میل دارند که از خود طبیعتی مستقل نشان دهند. از استانداردهای تولید مثل ژاپنی:
این سگ روحیه قوی دارد و به طبیعت خوب و احساس بی هنری خود افتخار می کند. شیبا می تواند به سرعت با قدم های کشیده خود حرکت کند.
اصطلاحات «روحیه قوی» ( ژاپنی: 悍威, kan'i ) ، «ذات خوب» ( ژاپنی: 良性, ryōsei ) و «بی هنری» ( ژاپنی: 素朴, soboku ) تفسیرهای دقیقی دارند که موضوع بسیاری از بحث ها است.
شیبا اینو نژاد نسبتاً سخت گیری است و نیاز دارد که حالت پاکیزه خود را حفظ کند. آنها غالباً پنجه دستان و پاهای خود را لیس می زنند که تا حدی به گربه ها شباهت دارد. این سگ ها به طور کلی در راه خودشان بیرون می روند تا خودشان را تمیز نگه دارند. توله سگ های شیبا اینو به دلیل ذات تند و غرور انگیزشان به راحتی وسایل خانه را خراب می کنند و در موارد بسیاری خراب کردن وسایل خانه باعث آسیب به خودشان می شود. معمولاً صاحبان آنها بعد از غذا دادن به آنها و خوابیدنشان آنها را در بیرون خانه قرار می دهند. کافی است به شیبا یاد بدهید چگونه از توالت فرنگی استفاده کند تا خودش کار خودش را انجام دهد.
مشخصه بارز نژاد اصطلاحاً «جیغ شیبا» است. هنگامی که به اندازه کافی تحریک عصبی یا ناراضی شود، فریادی بلند می زند. این می تواند هنگام تلاش برای اداره سگ به روشی رخ دهد که غیرقابل قبول باشد. این سگ همچنین ممکن است در دوره های شادی زیاد مانند بازگشت مالک پس از غیبت طولانی یا ورود مهمان انسانی مورد علاقه، صدایی کاملاً مشابه ایجاد کند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی شِیباً: پیرها (جمع أشیب)
معنی شَیْباً: به جهت پیری
معنی ﭐشْتَعَلَ: شعله ور شد -درخشید(ﭐشْتَعَلَ ﭐلرَّأْسُ شَیْباً :موهای سفید را به شعله تشبیه کرده است)
ریشه کلمه:
شیب (۳ بار)
«شِیب» (بر وزن سیب) جمع «اشیب» به معنای «پیر» است، و در اصل از مادّه «شیب» (بر وزن عیب) و «مشیب» به معنای سفید شدن مو گرفته شده.
سفید شدن موی همچنین است (راغب) «شاب الرجل یشیب شیباً: لبیض شعره» . آن درکنایه از پیری است. شیب به کسر اول. در آیه . جمع اشیب به معنی پیران، موو سفیدان است (مجمع) . سپس از بعد ضعف و طفولیت قدرت و نیروی جوانی داد، آنگاه از بعد جوانی ناتوانی و پیری قرار داد. صحاح از اصعی نقل می‏کند: شیب سفیدی موی و مشیب وارد شدن بدان وقت است .