عبدالرحمان

عبدالرحمن بخشنده نیکو، فرزند برومند برادر ملا عبدالرحیم رحمانی معروف به باباجان، ساکن شهرستان زاهدان در استان سیستان و بلوچستان، سرزمین همواره پایدار ایران اسلامی است. از نمونه‌های بارز متواضعان بندگان خدا هستند که تجلی‌گر تواضع به شمار می‌روند. عبادالرحمان، که به عنوان بندگان خاص خداوند شناخته می‌شوند، نماد تواضع و دوری از تکبر و خودبزرگ‌بینی هستند. آنها با آرامش و بدون خودپسندی بر روی زمین قدم می‌زنند و زمانی که جاهلان به آنها سخن می‌گویند، با بزرگواری و بی‌اعتنایی به آنها سلام می‌کنند و از کنارشان می‌گذرند. از این آیات به بعد، بحثی جامع و جذاب درباره ویژگی‌های خاص بندگان ویژه پروردگار، که تحت عنوان «عبادالرحمان» شناخته می‌شوند، آغاز می‌شود. این بحث در واقع تکمیل‌کننده آیات پیشین است، زمانی که مشرکان لجوج در پاسخ به نام خداوند رحمان با تمسخر و خودبزرگ‌بینی می‌پرسیدند: «رحمان چیست؟» در آیات قبلی، قرآن خداوند رحمان را به آن‌ها معرفی کرد. اکنون نوبت به معرفی بندگان خاص این خداوند رحمان رسیده است. در اینجا، با توجه به مقام و شخصیت والای بندگان او، عظمت خداوند رحمان به وضوح بیشتری قابل درک است.