حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها) دختر پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، و همسر علی بن ابی‌طالب (ع) است. او در تاریخ ۲۰ جمادی‌الثانی متولد شده و در ۱۳ جمادی‌الأول یا ۳ جمادی‌الثانی سال ۱۱ هجری قمری درگذشت. فاطمه به عنوان یکی از شخصیت‌های بسیار محترم در تاریخ اسلام، به ویژه در میان شیعیان، شناخته می‌شود.
زندگی‌نامه
حضرت فاطمه در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. پدرش، محمد، بنیان‌گذار دین اسلام و مادرش، خدیجه، یکی از نخستین مسلمانان و حامیان او بود. فاطمه در دوران کودکی با سختی‌ها و چالش‌های تبلیغ دین اسلام مواجه شد و به همین دلیل شخصیت مقاومی پیدا کرد.
ازدواج و فرزندان
او در سن جوانی با علی بن ابی‌طالب ازدواج کرد و حاصل این ازدواج چهار فرزند به نام‌های حسن، حسین، زینب و ام‌کلثوم است. این فرزندان به عنوان «سید» یا «شریف» شناخته می‌شوند و در تاریخ اسلام نقش مهمی ایفا کرده‌اند.
فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی
فاطمه زهرا در زندگی اجتماعی و سیاسی‌اش بسیار فعال بود. پس از درگذشت پدرش، او به دفاع از حقوق خود و خانواده‌اش پرداخت. یکی از معروف‌ترین خطبه‌های او، خطبه فدکیه، در دفاع از حق مالکیت بر فدک ایراد شد. فاطمه همچنین در رویدادهای مختلفی چون مباهله و غدیر خم نقش داشت.
درگذشت
حضرت فاطمه زهرا پس از درگذشت پدرش در شرایطی سخت و پر از غم و اندوه زندگی کرد و پس از مدت کوتاهی، درگذشت. برخی منابع تاریخی می‌گویند که او به دلیل فشارهای سیاسی و اجتماعی که بر خانواده‌اش وارد آمده بود، دچار بیماری شد. تاریخ‌نگاران درباره زمان و مکان دفن او اختلاف نظر دارند، اما بیشتر منابع به قبرستان بقیع اشاره دارند.
مقام و شخصیت
فاطمه زهرا به عنوان یکی از چهارده معصوم در مذهب شیعه شناخته می‌شود و او را به عنوان الگوی تقوا، زهد و فداکاری می‌ستایند. او از شخصیت‌های محبوب در میان مسلمانان است و آیات و سوره‌هایی از قرآن به او و خانواده‌اش اشاره دارد. فاطمه همچنین به عنوان یکی از پنج تن آل عبا و از اهل بیت پیامبر شناخته می‌شود.
