پارسوآ

لغت نامه دهخدا

( پارسوآ ) پارسوآ. ( اِخ ) نام قبایل پارس َ در کتیبه های آشوری.

فرهنگ فارسی

( پارسو آ ) نام قبائل پارس در کتیبه های آشوری

فرهنگ اسم ها

اسم: پارسوا (پسر) (فارسی) (تلفظ: pārsuā) (فارسی: پارسوا) (انگلیسی: parsua)
معنی: خطه، مرز، کنار، نام منطقه ای در غرب سرزمین مادها، ( اکدّی )، ( اَعلام ) نام ناحیه ای در غرب سرزمین ماد

ویکی واژه

یا پارس‌ئوآ به معنی پارس‌آباد در زبان فارسی. از این اصطلاح قومی و جغرافیایی برای بار نخست در سال ۸۸۱ پ. م. در الواح آشورناسیراپال یادی شده‌است. ماننا و پارسوآ دو ملت و کشور بزرگ ایرانی در آغاز هزاره اول پ. م.[۱] زبان‌شناسان اصطلاح پارس را به زبان مادی مربوط می‌دانند که در زبان پارسی باستان به صورت پارثه وجود داشته‌است.
منسوب به قوم باستانی پری و پریان.
↑ مردم آذربایجان را باید اخلاف ماننا و مردم کردستان و کرمانشاه را اخلاف پارسوآ باید تلقی نمود.