لغت نامه دهخدا
هاله. [ ل َ / ل ِ ] ( ع اِ ) خرمن ماه را گویند.و آن حلقه و دایره ای است که شبها از بخار بر دور ماه بهم میرسد، چنانکه ماه مرکز آن دایره میگردد. ( برهان قاطع ). حلقه و دایره باشد که بر گرد ماه به سبب بخارات ارضی پدید آید و گویند آن هاله علامت باران است. ( آنندراج ). دایره گرد ماه، لیکن بدین معنی عربی است. ( فرهنگ رشیدی ). خرمن ماه که برهون، خرگر، سابود،شابود، شابورد، شادورد، شارود، شاکورد، شاهورد، شایراد و شایورد نیز گویند. ( ناظم الاطباء )
