مهستی. [ م َ س ِ / م َ هَِ ] ( اِ مرکب ) مخفف ماه ستی ( ستی مخفف عربی سَیِّدَتی ). ماه خانم. ماه بانو. || از نامهای ایرانی : داشت زالی به روستای تکاو مهستی نام دختری و سه گاو.سنائی.ستی و مهستی را بر غزلها شبی صد گنج بخشی در مثلها.نظامی.دختر اندر شکم پسر نشود مهستی را که دل پسر خواهد.سعدی.
فرهنگ معین
(مَ هِ یا مَ س ) (اِمر. ) ۱ - ماه خانم ، بانوی بزرگ . ۲ - نامی است از نام های زنان .
فرهنگ فارسی
مرکب ازمه(بزرگ )وستی به معنی خانم، بانو، بانوی بزرگ، بعضی(مه ستی، ماه ستی )گویندیعنی ماه خانم، ماه بانو، ستی مخفف سیدتی (اسم ) نامی است از نامهای زنان : داشت زالی بروستای چکاو مهستی نام دختری و دو گاو... ( سنائی . کلیله )
فرهنگ اسم ها
اسم: مهستی (دختر) (فارسی، عربی) (طبیعت، کهکشانی) (تلفظ: mahasti) (فارسی: مَهستي) (انگلیسی: mahasti) معنی: ماه خانم، ماه بانو، ( فارسی ـ عربی ) ( مَه = ماه، ستی = مخفف سیدتی )، ( اَعلام ) مهستی گنجوی [قرن هجری] شاعره ی ایرانی که بعضی او را معاصر سلطان سنجر و بعضی معاصر سلطان محمود غزنوی دانسته اند، مهستی چنگ و عود را استادانه می نواخت و شهرتش بیشتر به خاطر رباعی هایی است که سروده، دیوانش چاپ شده است، ( فارسی ـ عربی ) ( مَه = ماه + ستی = مخفف سیدتی )، ( در اعلام ) مهستی گنجوی شاعره ی ایرانی که بعضی او را معاصر سلطان سنجر و بعضی معاصر سلطان محمود غزنوی دانسته اند، مه ( فارسی، ماه ) + سیتی ( عربی، سیدتی ) ماه خانم