فیبرین

لغت نامه دهخدا

فیبرین. ( فرانسوی ، اِ ) ( اصطلاح پزشکی ) ماده آلبومینوئیدی مستخرج از خون که بشکل الیاف کش داری در حالت مرطوب میباشد و در حالت خشک سخت و شکننده است. فیبرین علاوه بر خون در لنف و مایع آسیت - مایع موجود در صفاق - و مایع موجود در کیسه های مفصلی و همچنین در ترشحات انساج ملتهب - مثلاً در غشاء کاذب مخاط گلو - در آنژین های دیفتروئید و دیفتری نیز موجود است. عمل مهم فیبرین در انعقاد خون است که تشکیل لخته میدهد و رگهای مجروح را مسدود مینماید. در موقع تشکیل لخته در شبکه الیاف فیبرین گلبولها نیز نگهداری میشوند. باید دانست فیبرین در خون جاری وجود ندارد و فقط به هنگام انعقاد خون تولید میشود. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

[ فر. ] (اِ. ) مادة آلبومینوئیدی مستخرج از خون که به شکل الیاف کش - داری در حالت مرطوب می باشد و در حالت خشک سخت و شکننده است . باید دانست که فیبرین در خون جاری وجود ندارد و فقط به هنگام انعقاد خون تولید می شود.

فرهنگ عمید

مادۀ شبه آلبومین موجود در ترکیب خون که عمل آن منعقد ساختن خون و به وجود آوردن لخته است.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ماده آلبومینوئیدی مستخرج از خون که بشکل الیاف کش داری در حالت مرطوب می باشد و در حالت خشک سخت و شکننده است . فیبرین علاوه بر خون در لنف و مایع آسیت ( مایع موجود در صفاق ) و مایع موجود در کیسه های مفصلی و همچنین در ترشحات انساج ملتهب ( در غشائ کاذب مخاط گلو در آنژین های دیفتروئید و دیفتری ) نیز موجود است. عمل مهم فیبرین در انعقاد خون است که تشکیل لخته می دهد و رگهای مجروح را مسدود می نماید درموقع تشکیل لخته در شبکه الیاف فیبرین گلبولها نیز نگهداری میشوند . باید دانست که فیبرین در خون جاری وجود ندارد و فقط به هنگام انعقاد خون تولید می شود .

دانشنامه عمومی

فیبرین رشته هایی پروتئینی هستند که هنگام انعقاد خون در بدن از فیبرینوژن ایجاد می شوند و با ایجاد شبکه تورمانند نقش مهمی در تشکیل لخته خون دارند. آنزیم ترومبین فعال شده در پلاسما موجب پلیمریزاسیون مولکول های فیبرینوژن و تبدیل آن ها به رشته های فیبرین ظرف ۱۰ تا ۱۵ ثانیه می شود

دانشنامه آزاد فارسی

فیبْرین (fibrin)
فیبْرین
نوعی پروتئین نامحلول. در انعقاد خون نقش دارد. هنگام بروز جراحت، فیبرین دور زخم رسوب می کند و شبکه ای پدید می آورد که خشک و سخت می شود و بدین ترتیب، خون بند می آید. فیبرین در خون از پروتئین محلولی، با نام فیبرینوژن، ساخته می شود. تبدیل فیبرینوژن به فیبرین در مرحلۀ آخر انعقاد خون صورت می گیرد. پلاکت ها۵، که از انواع یاخته های خونی اند، در تماس با بافت آسیب دیده آنزیم ترومبین رها می کند و سپس، فیبرین تشکیل می شود. کلسیم، ویتامین کا و چندین آنزیم، معروف فاکتورهای انعقاد، برای انعقاد مؤثر خون ضروری اند.

ویکی واژه

مادة آلبومینوئیدی مستخرج از خون که به شکل الیاف کش - داری در حالت مرطوب می‌باشد و در حالت خشک سخت و شکننده‌
باید دانست که فیبرین در خون جاری وجود ندارد و فقط به هنگام انعقاد خون تولید می‌شود.