فراخ بین

لغت نامه دهخدا

فراخ بین. [ ف َ ] ( نف مرکب ) کنایت از کسی که همه را یکسان بیند. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
عشق فراخ بین را نازم که بی تفاوت
از آب و خاک خم ریخت گل در بنای مسجد.واله هروی.

فرهنگ معین

( ~ . ) (ص فا. ) بلندنظر، دارای وسعت دید.

فرهنگ عمید

ویژگی آن که دیدۀ باز و بینا دارد، دارای وسعت نظر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه دارای وسعت نظر است دارای سعه صدر .

ویکی واژه

بلندنظر، دارای وسعت دید.