لغت نامه دهخدا
به عنبرفروشان اگر بگذری
شود جامه تو همه عنبری.( هجونامه منسوب به فردوسی ).صفت چند گویی ز شمشاد و لاله
رخ چون مه و زلفک عنبری را.ناصرخسرو.بالای سرو بوستان قدی ندارد دلستان
خورشید با رویی چنان مویی ندارد عنبری.سعدی.برِ حریر تنت عنبری و کافوری
دو خادمند یکی عنبر و یکی کافور.نظام قاری. || سنگی زمین رنگ است که بسبزی زند، و بر او نقطه سیاه و زرد و سفید بود، و از او بوی عنبر آید. ( نزهةالقلوب ). || نوعی از سیب. ( آنندراج ). || نوعی از خربوزه. محسن تأثیر در تعریف خربوزه چنین گفته است :
هر عنبریش بطعم شکر
بگرفته خراج بوز عنبر.( از آنندراج ).
عنبری. [ عَم ْ ب َ ] ( ص نسبی ) منسوب به بنی العنبر که در حال تخفیف بلعنبر میشود. ( از انساب سمعانی ). رجوع به عنبر و عنبریان شود.
- عنبری البلد ؛ مثلی است در هدایت ، زیرا بنی عنبر هدایت کننده ترین اقوام بودند.و در هدایت بدانها مثل زده اند. ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ).
عنبری. [ عَم ْ ب َ ] ( اِخ ) ابراهیم بن اسماعیل طوسی عنبری ، مکنی به ابواسحاق.وی از حفظه حدیث بود و محدث زمان خود در طوس بشمارمی رفت. و بسال 218 هَ.ق. درگذشت. او را مسندی است بزرگ. ( از الاعلام زرکلی از تذکرةالحفاظ ج 2 ص 225 ).
عنبری. [ عَم ْ ب َ ] ( اِخ ) نام وی عبیداﷲبن حسن عنبری است. رجوع به عبیداﷲ شود.
عنبری. [عَم ْ ب َ ] ( اِخ ) نام وی علی بن حصین بن مالک بن... تمیمی و کنیه اش ابوالبحر است. رجوع به علی عنبری شود.
