عاهت

فرهنگ معین

(هِ ) [ ع . عاهة ] (اِ. )۱ - آفت ، بلا. ۲ - آن چه که چیزی را تباه و فاسد کند.

فرهنگ عمید

آنچه چیزی را تباه و فاسد می کند، آفت، بلا.

ویکی واژه

عاهة
آفت، ب
آن چه که چیزی را تباه و فاسد کند.