طحین

لغت نامه دهخدا

طحین. [ طَ ] ( ع اِ )آرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دقیق. گندم ِ آس شده.

فرهنگ معین

(طَ ) [ ع . ] (اِ. ) آرد، گندم رقیق .

فرهنگ عمید

آرد.

فرهنگ فارسی

آرد
۱ - آرد رقیق . ۲ - گندم آس شده .

ویکی واژه

آرد، گندم رقی