دوگاه

لغت نامه دهخدا

دوگاه. [ دُ ] ( اِ مرکب ) ( اصطلاح موسیقی ) نام نوایی از موسیقی. ( ناظم الاطباء ). شعبه مقام حسینی و آن مرکب است از دو نغمه. ( غیاث ) ( آنندراج ). اولین شعبه از شعب بیست و چهارگانه موسیقی است و آن از اسامی دساتین است که پارسیان نهاده اند. ( فرهنگ فارسی معین ). || ( اصطلاح شطرنج ) خانه دوم شطرنج که برای ربودن یک مهره از آن دو خال باید. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به شش گاه و یک گاه شود. || کنایه باشد از دو جهان. ( غیاث ) ( آنندراج ).

فرهنگ معین

(دُ ) (اِمر. ) اولین شعبه از شعب بیست و چهارگانة موسیقی است و آن از اسامی دساتین است که پارسیان نهاده اند.

فرهنگ عمید

از شعبه های بیست وچهارگانۀ موسیقی ایرانی.

ویکی واژه

اولین شعبه از شعب بیست و چهارگانة موسیقی است و آن از اسامی دساتین است که پارسیان نهاده‌اند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال امروز فال امروز فال فنجان فال فنجان فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال درخت فال درخت