اسائت

فرهنگ معین

(اِ ئِ ) [ ع . ] (مص م . )نک اسائه .

فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) بدی کردن با کسی . ۲ - بد کردن کاری را. ۳ - ( اسم ) بدی مقابل احسان نیکی . یا اسائ. ادب . بی ادبی کردن هتک هرمت کردن بی ادبی . توضیح در رسم الخط عربی ( اسائ ه ) نویسند و در فارسی ( اسائت ) و ( اسائه ) معمول گردیده .

ویکی واژه

نک اسائه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم