هوش به معنای توانایی درک، یادگیری، تفکر، حل مسئله و سازگاری با شرایط جدید است. این واژه به مجموعه‌ای از قابلیت‌ها و توانایی‌های ذهنی اشاره دارد که شامل تفکر منطقی، استدلال، خلاقیت، حافظه، و توانایی در یادگیری از تجربیات می‌شود.
هوش می‌تواند به اشکال مختلفی بروز کند، از جمله هوش عقلانی، عاطفی، اجتماعی و هوش خلاق، که هر یک از این انواع به جنبه‌های متفاوتی از توانایی‌های انسانی اشاره دارد. به عنوان مثال، نوع عاطفی به توانایی درک و مدیریت احساسات خود و دیگران مربوط می‌شود، در حالی که نوع اجتماعی به مهارت‌های ارتباطی و تعاملات اجتماعی اشاره دارد.
در علوم شناختی و روانشناسی، این توانایی معمولاً با استفاده از آزمون‌های استاندارد اندازه‌گیری می‌شود. این آزمون‌ها به بررسی توانایی‌های مختلف ذهنی فرد می‌پردازند و نتایج آن‌ها می‌تواند به درک بهتر از قابلیت‌های شناختی فرد کمک کند.
