دیرنشین

لغت نامه دهخدا

دیرنشین. [ دَ ن ِ ] ( نف مرکب ) ساکن دیر. دیرانی.

فرهنگ فارسی

ساکن دیر . دیرانی .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
معشوق
معشوق
بی درنگ
بی درنگ
تعمیم
تعمیم
استیصال
استیصال