خزعبل

لغت نامه دهخدا

خزعبل. [ خ َ زَ ب َ ] ( ع اِ ) سخن های طرفه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).
خزعبل. [ خ ُ زَ ب ِ ] ( ع ص ، اِ ) باطل. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ) ( از لسان العرب ). ج ، خزعبلات.

فرهنگ معین

(خَ یا خُ زَ عْ بَ ) [ ع . ] (اِ. )سخن بیهوده و مضحک . ج . خزعبلات .

فرهنگ عمید

سخن های بیهوده، باطل، و خنده دار.

فرهنگ فارسی

( اسم ) سخن بیهوده و مضحک لاطایل . جمع : خزعبلات .
باطل

ویکی واژه

سخن بیهوده و مضحک.
خزعبلات.