ویکی واژه
(شاعرانه): دارای صورتی زیبا و درخشنده؛ زیبارو. آفتاب رخ. ای آفتاب چهرهٔ بت زادِ سرو قد/ کز زلفْ مشک باری وز نوک غمزه تیر. «دقیقی»
آفتاب چهره
(شاعرانه): دارای صورتی زیبا و درخشنده؛ زیبارو. آفتاب رخ. ای آفتاب چهرهٔ بت زادِ سرو قد/ کز زلفْ مشک باری وز نوک غمزه تیر. «دقیقی»
