استتمام

لغت نامه دهخدا

استتمام. [ اِ ت ِت ْ ] ( ع مص ) تمام کردن. ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). استکمال. || تم و تمه خواستن از کسی. ( منتهی الارب ). || استتمام نعمت ؛ تمام نعمت خواستن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ] (مص م . ) به پایان بردن ، به سر آوردن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بپایان بردن بسر آوردن .

ویکی واژه

به پایان بردن، به سر آوردن.