اشداق. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ شِدْق ، بمعنی کنج دهان از جانب باطن رخسار و هر دو جانب رودبار و هر دو کناره آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): از سر شوق سعادت و حرص شهادت به اشداق آن مخاوف وافواه آن نتایف رفت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 408 ).
فرهنگ عمید
= شدق
ویکی واژه
مترادف اشتیاق زبان فارسی به گویش بهاری. گِئون نَه اِشداقِ نَن یِی‌رِه چه با اشتیاق می‌خورد.
