رازیانه

لغت نامه دهخدا

رازیانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) رازیانج.فنوی. از تیره چتریان با گونه های پایا به ارتفاع 1 تا 1/5 متر و برگهای متناوب دارای بریدگی و معطر و طعمی مطبوع و کمی شیرین. رجوع به کارآموزی و داروسازی ص 202 شود:
گوئی که حلال است پخته سکر
با سنبل و با بیخ رازیانه.ناصرخسرو.و رجوع به رازیانج شود.

فرهنگ معین

(نِ ) (اِ. ) بادیان، والان، گیاهی است خوشبو با دانه های ریز که برای نفخ مفید است.

فرهنگ عمید

۱. گیاهی علفی و خوش بو با برگ های ریز و گل های چتری زردرنگ که مصرف دارویی دارد، بادیان، بادتخم.
۲. دانۀ این گیاه با مصرف دارویی

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیره چتریان که دو ساله است ( بعض گونه هایش پایا میباشد ) و در سراسر نواحی بحرالروم و حبشه و ایران میروید. ارتفاع آن بین ۱ تا ۱ / ۵ است. برگهای متناوب و دارای بریدگی بسیار و دمبرگش شامل غلافی است که ساقه را فرا میگیرد. برگش معطر و طمعش مطبوع و کمی شیرین است رازیانج شمار شمره سونف باریان بسباس. یا رازیانه آبی کاکله. یا رازیانه دریایی کاکله. یا رازیانه رومی انیسون. یا رازیانه کاذب شوید شبت.

دانشنامه عمومی

رازیانه یا بادیانه یا بادیان ( نام علمی: Foeniculum vulgare ) گیاهی است گلدار از راسته کرفس سانان ( Apiales )، از تیره چتریان ( Apiaceae ) از سرده رازیانه ها ( Foeniculum ). این گیاه بومی سواحل دریای مدیترانه است ولی به مرور زمان در سرتاسر دنیا پخش شده است به خصوص در خاک های خشک نزدیک سواحل دریا ها و رودخانه ها.
رازیانه (سرده). رازیانه ( نام علمی: Foeniculum ) نام یک سرده از تیره چتریان است.
• رازیانه Foeniculum vulgare
• Foeniculum scoparium
• Foeniculum subinodorum

دانشنامه آزاد فارسی

رازیانه (fennel)
در عربی شَمْر، گیاهی علفی، معطر، به ارتفاع یک تا دو متر و دارای برگ هایی با پهنک منقسم به قطعات نازک و نخی شکل است. پراکندگی آن در وسعت های پهناوری از اروپا مخصوصاً منطقه مدیترانه تا آسیا و ایران نفوذ یافته است. ظاهر کلی آن شبیه شوید است. قسمت مورد استفادۀ آن، ریشه، برگ و میوه آن است ولی معمولاً کلیۀ قسمت های گیاه مورد استفاده قرار می گیرد. دیوسقوریدس، حکیم یونانی قرن اول میلادی، برای رازیانه، اثر زیادکننده ترشحات شیر، مقوی معده، قاعده آور و مُدر قائل بوده و به علاوه شیره گیاه را برای چشم مفید می دانسته است. پلینی دانشمند رومی قرن اول میلادی در آثارش، افسانۀ قدیم مربوط به این که مارها در زمان پوست اندازی، چشمان خود را با مالیدن به رازیانه قوی می نمایند، مفصلاً شرح داده است. جالینوس، ابن سینا و رازی در مورد آن خواصی را ذکر کرده اند. امروزه خواص دارویی رازیانه در زمینۀ رفع ناراحتی های میگرن، برونشیت مزمن، سرفه و آسم، به عنوان مدر، ضد نفخ شکم، زیادکننده شیر، اشتهاآور شناخته و ثابت شده است. این گیاه در بسیاری از نقاط ایران می روید.