لغت نامه دهخدا ( ثیبة ) ثیبة. [ ث َی ْ ی ِ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) زن شوهردیده و از شوهر جدامانده خواه به طلاق و خواه به مرگ شوی. کالم. بیوه. مقابل باکره ؛ دوشیزه.
فرهنگ معین (ثَ یِّ بِ ) [ ع . ثیبة ] (ص . ) مؤنث ثیب ، زن شوی دیده و از شوهر جدا مانده . خواه به طلاق و خواه به مرگ شوی ، بیوه . مق باکره ، دوشیزه .
فرهنگ فارسی ( صفت ) مونث ثیب زن شوی دیده و از شوهر جدا مانده خواه بطاق و خواه بمرگ شوی بیوه مقابل باکره دوشیزه .
ویکی واژه ثیبةمؤنث ثیب، زن شوی دیده و از شوهر جدا مانده. خواه به طلاق و خواه به مرگ شوی، بیوه. مق باکره، دوشیزه.
