بهروج. [ ب ِ ] ( اِ مرکب ) نوعی از بلور کبود است در نهایت لطافت و صافی و خوشرنگ و کم قیمت. ( برهان ). بهروجه. بهروز. بهروزه. نوعی از بلور کبود است که کم بها و برنگ پیروزه است. ( آنندراج ) ( از انجمن آرای ناصری ) ( از ناظم الاطباء ) ( از الجماهر بیرونی ص 173 ). بهروز. پهلوی. «وهروچ » . نوعی بلور کبود شفاف و کم قیمت. ( فرهنگ فارسی معین ). بهروجه. بهروز. بهروزه. رجوع به همین کلمات شود. || کندر هندی. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از انجمن آرا ) ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ معین
(بِ رُ ) (اِمر. ) = بهرو: ۱ - نوعی بلور کبود شفاف و کم قیمت . ۲ - کندر هندی .
