معنی انسلاخ | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

انسلاخ. [ اِ س ِ ] ( ع مص ) بیرون آمدن چیزی از چیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). بیرون آمدن از چیزی. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان القرآن جرجانی ): اتباع بی دیانت و صیانت ایشان که به انسلاخ شعار شریعت نزدیک بودند. ( جهانگشای جوینی ). || بگذشتن ماه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( تاج المصادر بیهقی ). گذشتن ماه. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( مجمل اللغة ). بگذشتن. ( ترجمان القرآن جرجانی ). به آخر رسیدن ماه. ( یادداشت مؤلف ). || بیرون برآمدن روز از شب. || بیرون آمدن مار از پوست. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). پوست افکندن مار. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ معین

(اِ س ِ ) [ ع . ] (مص ل . ) ۱ - پوست انداختن . ۲ - گذشتن (ماه )، سپری شدن . ۳ - سخت شدن .

فرهنگ عمید

۱. بیرون آمدن چیزی از چیزی، مثل بیرون آمدن مار از پوست.
۲. پوست انداختن.
۳. از تن درآوردن جامه، لخت شدن.
۴. [مجاز] به آخر رسیدن ماه.
۵. [مجاز] بیرون آمدن روز از شب.