لغت نامه دهخدا اندازنده. [ اَ زَ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه چیزی را از جایی بیندازد. پرتاب کننده. ( فرهنگ فارسی معین ): صروع ؛ نیک اندازنده مردم را. ( منتهی الارب ).
