معنی استادکار

لغت نامه دهخدا

استادکار. [ اُ ] ( ص مرکب ) اُستاکار. ماهر مسلط در صنعت یا حرفه ای :
شاگردپیشگان و خریطه کشان وی
استادکار تیر سپهرند بر زمین.سوزنی.

( ~. ) (ص فا. ) ۱ - ماهر و مسلط و متخصص در صنعتی یا حرفه ای . در لفظ عامیانه اوساکار. ۲ - کارفرما.

۱. کسی که عده ای را در صنعتی یا حرفه ای آموزش می دهد.
۲. سرپرست و بزرگ تر کارگران در کارگاه صنعتی.

( صفت ) ۱ - ماهر و مسلط و استاد در صنعتی یا حرفه ای . ۲ - کارفرما استاد کار .

ماهر و مسلط و متخصص در صنعتی یا حرفه‌ای. در لفظ عامیانه اوساکار.
کارفرما.