آراخوزیا
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
نام قدیم رخج که داریوش بزرگ در سنگنبشته بیستون از آن یاد می‌کنند. اراخوزیا گونه یونانی شده از هرَخوذیه سرزمینی است که داریوش انرا هرووتیش مینامد سرزمینی میان ایران و هند شرقی ترین بخش سیستان که امروزه بخشی از -ان در پاکستان و بخشیش در افغانستان است این سرزمین را در زمان اشکانیان هند پارسی یا هند سپید مینامیدند
آراخوزیا حداقل به دو بخش آرا یعنی میانه، مرز و خوزیا که فعلا مفهومی برای این صفت قابل تصور نیست. خوزستان سرزمین اصلی عیلام‌باستان بوده ولی ظاهرا بنام عیلام رسمیت نداشته است.[۱]
↑ البته نباید پنداشت آراخوزیا در زمان هخامنشیان مصطلح شده و یا به زبان پارسی باستان است، عبارت آرا تحت عنوان مرز یا کشور در دوران ماد و شاید پیش آن نیز رایج بوده است.
