سیلدنافیل سیترات، که با نام تجاری ویاگرا و دیگر نام‌ها به فروش می‌رسد، یکی از داروهای مؤثر در درمان اختلال نعوظ و افزایش فشار خون شریانی ریوی است و به بهبود فشار خون در افرادی که دچار فشار خون پایین هستند، کمک می‌کند. این دارو نخستین بار توسط شرکت داروسازی فایزر به بازار معرفی شد. این دارو با مهار آنزیم فسفودی‌استراز نوع ۵ (PDE5) که مسئول تنظیم جریان خون در آلت تناسلی مردانه است، عمل می‌کند. از زمان عرضه آن در سال ۱۹۹۸، سیلدنافیل به یکی از داروهای کلیدی برای درمان اختلال نعوظ تبدیل شده است. این دارو می‌تواند به صورت خوراکی یا از طریق تزریق وریدی مصرف شود و معمولاً اثر آن در عرض ۲۰ دقیقه آغاز می‌شود و حدود ۲ ساعت ادامه دارد. این دارو توسط تیمی از شیمی‌دانان دارویی به رهبری سایمون کمپبل در مرکز تحقیقاتی شرکت فایزر در سندویچ، کنت، انگلستان توسعه یافت. این دارو در ابتدا برای درمان فشار خون بالا هیپرتانسیون و آنژین صدری مورد بررسی قرار گرفت. نخستین آزمایش‌های بالینی در بیمارستان مورستون در سوانزی انجام شد. نتایج آزمایش‌های فاز اول بالینی که تحت هدایت ایان استرلو انجام شد، نشان داد که این دارو تأثیر چندانی بر آنژین ندارد، اما می‌تواند نعوظ‌های قابل توجهی ایجاد کند. به همین دلیل، شرکت فایزر تصمیم گرفت سیلدنافیل را به عنوان درمانی برای اختلال نعوظ به بازار عرضه کند و نه برای آنژین. این تصمیم به یکی از نمونه‌های بارز تبدیل شد. این دارو در سال ۱۹۹۶ ثبت شد و در تاریخ ۲۷ مارس ۱۹۹۸ توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان اختلال نعوظ تأیید گردید. این دارو به عنوان اولین درمان خوراکی تأییدشده برای اختلال نعوظ در ایالات متحده شناخته شد و در همان سال در این کشور به فروش رسید. سیلدنافیل به سرعت به موفقیتی بزرگ دست یافت و فروش سالانه آن در سال ۲۰۰۸ به ۱.۹۳۴ میلیارد دلار آمریکا رسید.