محمد دوم به ترکی عثمانی، مِحْمِد ثانی که به لقب محمد فاتح شناخته می‌شود، هفتمین و یکی از بزرگ‌ترین سلاطین امپراتوری عثمانی بود. او در دو دوره به عنوان سلطان عثمانی بر تخت سلطنت نشست: نخست از سال ۱۴۴۴ تا ۱۴۴۶ و سپس از ۱۴۵۱ تا ۱۴۸۱ میلادی. یکی از مهم‌ترین رویدادهای دوران نخستین پادشاهی محمد فاتح، جنگ با صلیبیون به رهبری یانوش هونیادی بود که سلطان عثمانی با موفقیت او را شکست داد. پس از این پیروزی، یانوش هونیادی توسط ینی‌چری‌ها از سلطنت برکنار شد، اما در سال ۱۴۵۱ دوباره به عنوان پادشاه عثمانی بر تخت نشست. در آغاز سلطنت دوم خود، او مقدمات حمله به قسطنطنیه را فراهم کرد و در نهایت با موفقیت وارد این شهر شد و به امپراتوری روم شرقی پایان داد. محمد در زمان فتح قسطنطنیه تنها ۲۱ ساله بود. پس از ورود به شهر، خود را قیصر روم نامید. فرمانروایان دنیای اسلام او را به عنوان قیصر جدید به رسمیت شناختند، اما در دنیای مسیحی، تنها کلیسای ارتودکس شرقی که در قلمرو عثمانی قرار داشت، این ادعا را پذیرفت. فتوحات او پس از ورود به قسطنطنیه پایان نیافت. او با موفقیت تمام آناتولی ترکیه کنونی را تسخیر کرد و جنوب شرقی اروپا را تحت سلطه عثمانی قرار داد. سپس اقدام به انجام اصلاحاتی در دولت عثمانی کرد و به علم و هنر، به ویژه شعر و ادبیات ترکی، علاقه‌مند شد. محمد دوم در تاریخ ۳۰ مارس ۱۴۳۲ در ادرنه، که در آن زمان پایتخت دولت عثمانی بود، به دنیا آمد. پدرش سلطان مراد دوم و مادرش هما والده سلطان بود. در سن یازده سالگی، او به عنوان فرماندار آماسیه منصوب شد تا برای به‌تخت‌نشینی آماده شود. سلطان مراد همچنین تعدادی از علمای مسلمان را به همراه او فرستاد که گفته می‌شود این اقدام به تقویت ایمان او به اسلام کمک کرده است.
