- هیدرودینامیک (Hydrodynamics): شاخه‌ای از مکانیک سیالات است که به مطالعه حرکت آب و تأثیرات آن بر روی اجسام شناور و سازه‌های دریایی می‌پردازد.
- دینامیک شناوری (Ship Dynamics): مطالعه حرکت شناورها تحت تأثیر نیروی آب، باد، جریان‌ها و سایر شرایط محیطی. این علم به تحلیل رفتار شناورها در برابر امواج و شرایط مختلف آب و هوا می‌پردازد.
- موج‌شناسی (Wave Mechanics): شاخه‌ای از هیدرودینامیک که به تحلیل رفتار امواج در دریا و تأثیرات آنها بر روی سازه‌های دریایی و شناورها اختصاص دارد.
- سازه‌های دریایی (Marine Structures): سازه‌هایی که در محیط‌های دریایی ساخته می‌شوند، مانند سکوهای نفتی، دکل‌های شناور، بنادر و اسکله‌ها. این سازه‌ها باید توانایی مقابله با شرایط سخت دریا و امواج را داشته باشند.
- پایداری شناور (Ship Stability): علم بررسی شرایطی که باعث می‌شود یک شناور در برابر نیروی‌های خارجی مانند امواج و باد پایدار بماند. پایداری شناور می‌تواند شامل پایداری اولیه و پایداری دینامیکی باشد.
- جریان‌شناسی (Fluid Mechanics): علمی که به مطالعه حرکت و ویژگی‌های سیالات (آب و هوا) می‌پردازد و برای تحلیل بسیاری از پدیده‌های دریایی مانند جریان‌های آب، امواج و رفتار شناورها کاربرد دارد.
- بارگذاری شناور (Ship Loading): فرآیند توزیع و قرار دادن بارها به گونه‌ای که تعادل و پایداری شناور حفظ شود. این اصطلاح به ویژه در زمینه طراحی و بهره‌برداری از کشتی‌ها اهمیت دارد.
- کنترل سطوح (Surface Control): به تکنیک‌هایی اشاره دارد که برای کنترل و مدیریت سطوح شناور در برابر امواج و جریان‌های سطحی به کار می‌روند.
- مهندسی بندر (Harbor Engineering): شاخه‌ای از مهندسی است که به طراحی و ساخت بنادر، اسکله‌ها، موج‌شکن‌ها و تأسیسات مرتبط با آنها می‌پردازد. هدف این است که شرایط مناسبی برای پهلوگیری کشتی‌ها و حمل و نقل دریایی ایجاد شود.
- شناوری (Buoyancy): نیرویی که توسط مایع (مثل آب) بر روی یک جسم وارد می‌شود و باعث می‌شود جسم در آن مایع شناور بماند. این مفهوم در طراحی شناورها و دیگر سازه‌های دریایی اساسی است.
- نوسانات دریایی (Marine Oscillations): تغییرات و حرکت‌های متناوب آب دریا که به دلیل تأثیر عوامل مختلف مانند باد، جزر و مد و یا نیروی جاذبه ایجاد می‌شوند.
- طراحی شناور (Ship Design): فرآیند طراحی کشتی‌ها و شناورها شامل انتخاب مواد، ابعاد، شکل بدنه، سیستم‌های رانشی و سایر ویژگی‌ها برای دستیابی به کارایی، پایداری و ایمنی مطلوب.
- مقاومت شناور (Ship Resistance): مقاومتی که هنگام حرکت شناور در آب ایجاد می‌شود و به سرعت حرکت آن محدودیت می‌زند. این مقاومت ممکن است به دلیل کشش آب، شکل بدنه شناور یا تاثیر جریان‌ها باشد.
- سیستم‌های شناوری (Floating Systems): سازه‌ها و تجهیزات شناوری که برای پروژه‌های دریایی مانند سکوی نفتی، دکل‌های حفاری یا تجهیزات بارگیری و تخلیه طراحی می‌شوند.
- شناورهای غیرمتعادل (Unstable Buoyancy Vessels): شناورهایی که در برابر نیروی‌های بیرونی، مانند امواج یا باد، به راحتی ناپایدار می‌شوند و نیاز به توجه ویژه در طراحی و مهندسی دارند.
- حفاری دریایی (Offshore Drilling): فرآیند حفاری برای استخراج منابع زیر دریا، مانند نفت و گاز، که نیازمند استفاده از سکوی‌های دریایی و تجهیزات خاص است.
- هیدرولوژی دریایی (Marine Hydrology): شاخه‌ای از هیدرولوژی است که به مطالعه آب‌های سطحی در دریاها، اقیانوس‌ها و سواحل می‌پردازد، و شامل جریان‌های دریایی، سطح آب، و ویژگی‌های فیزیکی آب است.
- جزر و مد (Tides): تغییرات منظم سطح آب دریا به دلیل اثرات نیروی گرانش ماه و خورشید. این پدیده بر روی حمل و نقل دریایی و طرح‌های مهندسی دریایی تأثیرگذار است.
- سازه‌های زیرآبی (Submarine Structures): سازه‌هایی که در زیر آب نصب می‌شوند، مانند تونل‌ها، خطوط لوله زیر دریا، و سکوی‌های دریایی که به تعمیر و نگهداری نیاز دارند.
- فن‌آوری کشتی‌سازی (Shipbuilding Technology): فناوری‌های مربوط به ساخت و تولید کشتی‌ها و شناورها، که شامل مواد، تکنیک‌های جوشکاری، سیستم‌های الکتریکی و نرم‌افزارهای طراحی است.
