محمدرضا رحمانی یاراحمدی، که با نام هنری مهرداد اَوِستا شناخته میشود، در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۰۸ در بروجرد به دنیا آمد و در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۷۰ در تهران درگذشت. او نویسنده و شاعر معاصر ایرانی بود که علاوه بر شعر، در حوزههای فلسفه، موسیقی و ادبیات فارسی نیز فعالیتهای چشمگیری داشت. او به عنوان برگزیده اولین دوره جشنواره بینالمللی شعر فجر در بخش امام و انقلاب شناخته شد. محمدرضا رحمانی در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۰۸ هجری خورشیدی در خانوادهای با علاقه به شعر و ادبیات در شهر بروجرد به دنیا آمد. پدربزرگ مادری او شاعری با استعداد بود که با تخلص رعنا شناخته میشد. مهرداد از سنین پایین و به ویژه از کلاس پنجم ابتدایی، با تشویق معلمانش به سرودن شعر روی آورد. اشعار او در دوران نوجوانی کمتر منتشر شدند، زیرا او به قصیدهسرایی تمایل داشت که نسبت به اشعار رایج آن زمان سنگینتر بود. در سال ۱۳۲۰، زمانی که مهرداد تنها دوازده سال داشت، به همراه خانوادهاش به تهران نقل مکان کرد و دوره دبیرستان خود را در یکی از دبیرستانهای شبانه این شهر به پایان رساند. او تحصیلات دانشگاهیاش را از سال ۱۳۲۷ با ورود به دانشکده معقول و منقول (الهیات) دانشگاه تهران آغاز کرد و ابتدا موفق به کسب مدرک لیسانس در این رشته شد و سپس با ادامه تحصیل، مدرک فوق لیسانس در رشته فلسفه را از این دانشگاه دریافت کرد. آثار وی شامل تصحیح دیوان سلمان ساوجی، رسالهای در فلسفه، منطق، روانشناسی و اخلاق، عقل و اشراق، تصحیح رسائل خیام (نوروز نامه-رساله وجود) با مقدمه و تحقیق در زندگی وی ، از کاروان رفته می باشد.