قیصر امین‌پور به عنوان یکی از شاعران برجسته و تأثیرگذار پس از انقلاب اسلامی ایران شناخته می‌شود. او در هفتمین همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۷ به عنوان یکی از شخصیت‌های ماندگار معرفی شد و در جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش آئینی نیز برگزیده شد.
زندگی‌نامه
قیصر امین‌پور ۲ اردیبهشت ۱۳۳۸ در روستای گُتوَند از توابع شهرستان شوشتر به دنیا آمد. او در ابتدا در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد، اما پس از مدتی به تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی پرداخت و در سال ۱۳۷۶ با پایان‌نامه‌ای تحت عنوان «سنّت و نوآوری در شعر معاصر» دکتری خود را دریافت کرد. امین‌پور از سال ۱۳۶۷ به تدریس در دانشگاه‌ها پرداخت و در سال ۱۳۸۲ به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد.
آثار و سبک
قیصر امین‌پور شاعری با ویژگی‌های خاص و نوآور در بلاغت و سبک‌شناسی بود. او در اشعارش از آرایه‌های بلاغی، به ویژه ایهام، بهره می‌برد و توانست ویژگی‌های سبکی شعر کلاسیک و نیمایی را به خوبی ترکیب کند. آثار او شامل مجموعه‌های شعری متعدد و نثرهای ادبی است، از جمله:
تنفس صبح (شعر، ۱۳۶۳)
دستور زبان عشق (شعر، ۱۳۸۶)
درگذشت
امین‌پور پس از تصادفی در سال ۱۳۷۸ با مشکلات جدی سلامتی مواجه شد و در نهایت در ۸ آبان ۱۳۸۶ به دلیل بیماری‌های کلیوی و قلبی در بیمارستان درگذشت. او در زادگاهش به خاک سپرده شد.
تأثیرات
پس از درگذشت او، میدان شهرداری منطقه ۲ تهران به نام قیصر امین‌پور نامگذاری شد. او به عنوان شاعر انقلاب شناخته می‌شود و آثارش همچنان محبوبیت بالایی دارند. در پیام تسلیت رهبر انقلاب به مناسبت درگذشت او، از وی به عنوان شاعری خلاق و برجسته یاد شده است.
