درخت کریسمس یک درخت تزئین شده است که غالبا" از درختان همیشه سبز مانند کاج، سرو یا نراد ساخته می‌شود و به جشن کریسمس مربوط می‌شود. همچنین ممکن است از درخت‌های مصنوعی که شبیه به این درخت‌ها هستند نیز استفاده شود.
تاریخچه درخت کریسمس
این سنت ابتدا در اروپای مرکزی، به ویژه در آلمان و لیوونیا (که اکنون شامل استونی و لتونی است) شکل گرفت. در آن زمان، مسیحیان پروتستان درختان تزئین شده را به خانه‌های خود می‌آوردند. این درخت به طور سنتی با گل‌های کاغذی رنگی، زینت‌های براق، سیب، و شیرینی‌ها تزئین می‌شد. مسیحیان موراوی نیز درختان کریسمس را با شمع‌ها روشن می‌کردند که بعداً با چراغ‌های کریسمس جایگزین شد.
امروزه، درخت‌های کریسمس با انواع مختلفی از تزئینات سنتی و مدرن مانند زنجیرها، گوی‌ها، زینت‌های براق و چوب‌های شیرینی تزئین می‌شوند. در بالای درخت معمولاً یک فرشته یا ستاره قرار می‌گیرد که نمایانگر فرشته جبرئیل یا ستاره بیت‌لحم است. همچنین، اقلام خوراکی مانند نان زنجبیلی، شکلات و دیگر شیرینی‌ها نیز محبوب هستند و با روبان به شاخه‌های درخت آویزان می‌شوند.
زمان برپایی این درخت
در سنت‌های مسیحی غربی، درخت کریسمس معمولاً در روزهای خاصی مثل اولین روز آدنت یا حتی در شب کریسمس برپا می‌شود. در بعضی کشورها، مردم معتقدند که اگر تزئینات کریسمس، از جمله درخت، قبل از شب دوازدهم برداشته شوند، بدشگون است، و بهتر است که آن را در روز شمع‌سوزان (Candlemas) بردارند.
ارتباط با سنت‌های پیشین
این درخت گاهی با درخت یول مقایسه می‌شود، برخی بر این باورند که درخت کریسمس مدرن با درخت بهشت در نمایش‌های مذهبی قرون وسطی مرتبط است. در این نمایش‌ها، درختی که با سیب‌ها تزئین شده بود، به عنوان نمادی از گناه اصلی و نجات مسیح استفاده می‌شد.
این درخت همچنین به سنت‌های باستانی مربوط می‌شود که در آن‌ها از درختان همیشه سبز برای نماد زندگی ابدی استفاده می‌شد. این سنت‌ها در میان اقوام مختلفی مانند مصریان باستان، چینی‌ها و عبرانی‌ها وجود داشت و حتی در میان رومی‌ها نیز در جشن ساتورنالیای باستان رایج بود.
