زبان سامی یکی از زیرشاخه‌های خانواده زبان‌های آفریقایی-آسیایی است که ریشه آن‌ها به غرب آسیا بازمی‌گردد. این زبان در مناطق مختلفی از جمله غرب آسیا، شمال آفریقا و شاخ آفریقا صحبت می‌شود و همچنین در جوامع بزرگ مهاجر در آمریکای شمالی، اروپا و استرالیا بیش از سیصد و سی میلیون گویشور دارد.
تاریخچه و نام‌گذاری
عنوان سامی از نام سام، یکی از پسران نوح در کتاب مقدس گرفته شده است. این نام‌گذاری برای نخستین‌بار در دهه ۱۷۸۰ میلادی توسط اعضای مکتب تاریخ‌نگاری گوتینگن استفاده شد.
ویژگی‌های زبان سامی
بیشتر خطوط سامی از نوع ابجد هستند، به این معنی که بیشتر واکه‌ها در آن‌ها نمایش داده نمی‌شوند. این ویژگی به دلیل این است که در زبان سامی، هم‌خوان‌ها نقش اصلی را در انتقال معنا ایفا می‌کنند.
پرگویشورترین زبان‌های سامی
عربی: با حدود ۳۰۰ میلیون گویشور، پرگویشورترین زبان سامی است.
امهری: حدود ۶۵ میلیون گویشور.
تیگرینیا: حدود ۷ میلیون گویشور.
عبری: حدود ۵ میلیون گویشور.
تیگره: حدود ۱ میلیون گویشور.
آرامی: بین ۵۷۵٬۰۰۰ تا ۱ میلیون گویشور.
مالتی: حدود ۴۸۳٬۰۰۰ گویشور.
وضعیت کنونی
زبان عربی به عنوان زبان اکثریت در کشورهای عربی از موریتانی تا عمان و از عراق تا سودان صحبت می‌شود و زبان کلاسیک قرآن است. زبان مالتی، یکی از نوادگان عربی، تنها زبان سامی رسمی در اتحادیه اروپا است.
