رواداری (به انگلیسی: Tolerance) به معنای تحمل و پذیرش نظرات، عقاید، رفتارها و فرهنگ‌های دیگران است، حتی اگر با باورها و ارزش‌های خود فرد متفاوت باشد. این مفهوم در زمینه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی اهمیت زیادی دارد و به عنوان یک ارزش اساسی در جوامع دموکراتیک و لیبرال شناخته می‌شود.
ویژگی‌ها و ابعاد:
تحمل و پذیرش: این اصطلاح به معنای توانایی تحمل نظرات و رفتارهای دیگران است، حتی زمانی که این نظرات و رفتارها با باورهای خود فرد در تضاد است. این تحمل می‌تواند به کاهش تنش‌ها و درگیری‌ها در جوامع کمک کند.
اجازه دادن به تنوع: در یک جامعه روادار، اکثریت به اقلیت اجازه می‌دهد تا عقاید و نظرات خود را بیان کنند و به پیشبرد آن‌ها بپردازند. این امر به ایجاد فضایی برای تبادل نظر و گفت‌وگو کمک می‌کند.
مفهوم اخلاقی: رواداری به عنوان یک ویژگی اخلاقی، بیانگر طرز برخورد با تمایلات، اعتقادات و رفتارهای دیگران است. این مفهوم به افراد این امکان را می‌دهد که در مورد نظرات مختلف گفت‌وگو کنند و از یکدیگر بیاموزند.
نقش در دموکراسی: رواداری یکی از اصول اساسی دموکراسی است. در یک جامعه دموکراتیک، افراد باید قادر باشند نظرات مختلف را بشنوند و به آن‌ها احترام بگذارند، حتی اگر با آن‌ها موافق نباشند.
در اسلام: در متون دینی اسلام، مفاهیمی مانند رفق، لین، عفو و مسالمت به عنوان مصادیق رواداری مطرح شده‌اند. قرآن کریم به صراحت به ضرورت نرم‌خویی و مدارا با دیگران اشاره کرده است. به عنوان مثال، در آیه‌ای آمده است: «و اگر خشن و تندخو بودی، از اطرافت پراکنده می‌شدند» (آل عمران: 159).
