محمودصالح یکی از پنج باب چهارلنگ ایل بختیاری است. در گویش بختیاری، این نام به صورت ممصالح تلفظ می‌شود. ممصالح به عنوان یکی از قدیمی‌ترین باب‌های بختیاری شناخته می‌شود و آخرین مقالات و اسنادی که درباره آن یافت شده، به دوران صفویه مربوط می‌باشد. مردم این باب به زبان لری با گویش بختیاری صحبت می‌کنند. بر اساس یک روایت، نام محمودصالح از ترکیب نام دو شخصیت حقیقی به همین نام، که از نسل فردی به نام اردشیر بودند، نشأت گرفته است. این افراد در اوایل دوره سلطنت صفویان زندگی می‌کردند. در زمان حکومت صفویان، محمودآقا، جد باب محمودصالح و معاصر شاه اسماعیل صفوی، به عنوان رئیس برخی طوایف بختیاری، از جمله چهارلنگ منصوب شد. در برخی منابع تاریخی بختیاری، محمود با عنوان خان شناخته شده است. بنابراین، محمودصالح به معنای محمود، پسر صالح است. با این حال، روایت دیگری که به صورت سینه به سینه در میان بختیاری‌ها و همچنین در منابع مکتوبی مانند کتاب تاریخ اصفهان نوشته جلال الدین همایی وجود دارد، صالح را لقبی می‌داند که احتمالاً قبل از دوره صفویان به سادات علوی از نسل امام هشتم به دلیل شایستگی و درستکاری اعطا شده است. این روایت، محمود را فرزند یا نواده اردشیر می‌داند و با توجه به شواهد و اسناد موجود، به احتمال زیاد منظور از اردشیر، همان اردشیر شبانکاره، آخرین اتابک از ملوک شبانکاره، است. زیرا پس از شکست سلسله اتابکان شبانکاره از آل‌مظفر در اواسط قرن هفتم، این ارتباط بیشتر تقویت می‌شود. ممزائی نام یکی از تیره‌های طایفه محمود صالح در ایل چهارلنگ بختیاری است.
