لغتنامه دهخدا واژه سلیطه را به عنوان زنی با زبان دراز و چیره بر شوهر تعریف میکند. این توصیف در ابتدا به نظر نمیرسد مثبت باشد. اما مشکل زمانی آغاز میشود که به دنبال واژهای برای مردی با زبان دراز یا چیره بر زن میگردیم. اگر چنین واژهای هم وجود داشته باشد، حداقل به اندازه سلیطه رایج نیست. به زنی گفته میشود که باطنی ناپاک دارد و به نظر میرسد نیتش سوء است و هدفش لطمه زدن به آبرو است. زنی که به ما آسیب رسانده و به نوعی بر ما تسلط یافته است. زن سلیطه به معنای زنی است که زبان دراز و پرحرف است، اما تأکید بر زن بودن شخص مورد نظر دارد. این تأکید غالباً ناشی از ناآگاهی گوینده از این واقعیت است که حرف ه در سلیطه نشاندهنده مؤنث بودن این واژه است. واژه مناسب برای مردان سلیط است. در تمامی زبانهایی که کلمات دارای جنسیت هستند، از جمله زبان عربی، جنسیت صفت باید با جنسیت موصوف هماهنگ باشد. بنابراین، یک مرد نمیتواند سلیطه باشد و یک زن نیز نمیتواند سلیط باشد.