افکندن به معنای وارد آوردن ضربه‌ای قوی و شدید به زمین است و عمدتاً در زمینه‌های جنگ و نبرد به کار می‌رود. این واژه نمایانگر فشار و شدت درگیری‌هاست. در واقع، افکندن به معنای به زمین کوبیدن دشمن یا اشیاء دیگر است که در بستر نبرد به وضوح مشاهده می‌شود. این عمل نشان‌دهنده خشم و قدرتی است که در مواجهه با حریف به کار گرفته می‌شود و می‌تواند نمادی از پیروزی و تسلط در میدان جنگ باشد. بنابراین، افکندن نه تنها به عنوان یک عمل فیزیکی، بلکه به عنوان نمادی از استراتژی و قدرت در عرصه‌های رزم و نبرد نیز تلقی می‌شود.
