مدیس در زبان فارسی به معنی مانند ماه و ماه روی می باشد. ماه تنها قمر طبیعی زمین است و با قطر تقریبی یک چهارم زمین، اندازه‌ای مشابه با عرض استرالیا دارد. این قمر، بزرگ‌ترین قمر طبیعی در منظومه شمسی به نسبت اندازه سیاره‌ای است که به دور آن می‌چرخد. ماه همچنین پنجمین قمر بزرگ در سیستم خورشیدی به شمار می‌آید و به طور کلی از هر سیاره کوتوله شناخته شده بزرگ‌تر است. این قمر یک جرم سیاره‌ای است که از یک جسم سنگی متمایز تشکیل شده و به عنوان یک سیاره اقماری طبق تعاریف ژئوفیزیکی شناخته می‌شود. ماه فاقد اتمسفر، هیدروسفر یا میدان مغناطیسی قابل توجهی است و گرانش سطحی آن حدود یک ششم گرانش زمین می‌باشد. تنها قمر منظومه شمسی که گرانش و چگالی سطحی بیشتری نسبت به ماه دارد، قمر آیو متعلق به سیاره مشتری است. ماه در فاصله متوسط ۳۸۴۴۰۰ کیلومتر از زمین، یا حدود ۳۰ برابر قطر زمین، به دور آن می‌چرخد. این فاصله تأثیر گرانشی آن باعث می‌شود که طول روز زمین افزایش یابد و همچنین عامل اصلی جزر و مد در زمین است. دوره گردش ماه به دور زمین تقریباً ۲۷٫۳ روز است و در هر دوره سینودیک ۲۹٫۵ روزه، مقدار سطح قابل مشاهده‌ای که توسط خورشید روشن می‌شود، از صفر تا ۱۰۰٪ تغییر می‌کند.
